
Z głębokim smutkiem przyjęliśmy wiadomość, że 19 lipca w Krakowie zmarł Prof. Franciszek Ziejka...
ZMARŁ PROFESOR FRANCISZEK ZIEJKA
Z głębokim smutkiem przyjęliśmy wiadomość, że 19 lipca w Krakowie zmarł
prof. dr hab. Franciszek Ziejka
Rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego w latach 1999-2005
Profesor honorowy Uniwersytetu Jagiellońskiego
Urodzony 3 października 1940 w Radłowie, syn ziemi tarnowskiej, absolwent filologii polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego. W latach 1990-1993 był Dziekanem Wydziału Filologicznego, następnie przez dwie kadencje Prorektorem UJ, wreszcie przez kolejne dwie kadencje Rektorem UJ. Był członkiem czynnym Polskiej Akademii Umiejętności a także członkiem polskiego PEN Clubu. Od 2005 roku był przewodniczącym Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa. Poza Uniwersytetem Jagiellońskim wykładał również na uczelniach francuskich i portugalskich.
Profesor Franciszek Ziejka był odznaczony między innymi Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. Był Kawalerem Legii Honorowej, został uhonorowany odznaczeniami wielu krajów: Brazylii, Portugalii, Niemiec, Austrii i Japonii. Był laureatem licznych nagród i wyróżnień, wśród nich Nagrody im. Kazimierza Wyki, Nagrody Miasta Krakowa, Nagrody im. Aleksandra Gieysztora. Był doktorem honoris causa pięciu uniwersytetów, honorowym obywatelem rodzinnego Radłowa, Tarnowa i Sanoka.
Działalność naukowa profesora Ziejki związana była przede wszystkim z historią literatury polskiej XIX i XX wieku, a zwłaszcza z epoką Młodej Polski. Zajmował się badaniem wzajemnych relacji między kulturą polską i europejską, ukazywał tradycję i zbudowaną ze sprzeczności genealogię społeczeństwa polskiego.
Franciszek Ziejka miał w dorobku kilkadziesiąt książek autorskich i zbiorowych, w tym wybitne i odkrywcze monografie, takie jak: W kręgu mitów polskich (1977) i jej rozszerzona wersja Wesele. W kręgu mitów polskich (1997), Złota legenda chłopów polskich (1984), Paryż młodopolski (1993), Nasza rodzina w Europie (1995), Poeci, misjonarze, uczeni (1995) oraz Miasto poetów (2005). Autor mierzył się w nich z niepowtarzalnym wymiarem literatury polskiej XIX i XX wieku. Franciszek Ziejka badał poszczególne dzieła (Wesele), ukazywał specyfikę tradycyjnej kultury chłopskiej i jej wpływ na tożsamość zbiorową, opisywał kulturotwórcze znaczenie miast z Krakowem na czele i rolę wyjątkowych miejsc, takich jak Wawel czy narodowe nekropolie, dla świadomości zbiorowej i dla polskiej wspólnoty, która zachowuje swoją jedność na przekór dramatycznym losom historycznym. Uczony badał głębokie związki literatury polskiej z europejską w dziełach naukowych a równocześnie niestrudzenie i z wielkim zaangażowaniem przybliżał nie tylko profesjonalnym odbiorcom znaczenie kultury polskiej w powiązaniu z „naszą rodziną w Europie”.
Zarówno w pracy naukowej, jak i w całej działalności Profesora Franciszka Ziejkę cechowała jedność refleksji nad przeszłością i czynnego działania dla przyszłości, aktywne i pełne nadziei podejście do misji uniwersytetu, wreszcie troska o to, co wspólne.